Οδηγός συμπεριφοράς του (καμένου) τουιτερά στον έξω κόσμο

Το σκεφτόμουν καιρό τώρα να βγάλω εναν δικο μου οδηγό για το πως πρέπει να συμπεριφέρεται....λογικά ενας τουιτεράς στον έξω κόσμο.Επειδή σίγουρα υπάρχει χώρος και για άλλες προσθήκες μπορείτε να προτείνετε και άλλα πράγματα μέσω σχολίων. Ιδού λοιπόν κάποια πράγματα.

- Οταν πηγαίνουμε σε καφέ,εστιάτοριο ποτε μα ποτε δεν παραγγέλνουμε αν δεν βεβαιωθούμε οτι έχει wifi...ειναι ζήτημα twitter. Γιαυτό ερώτηση για wifi password και φροντίζουμε να καθόμαστε σε σημείο κοντά για να έχουμε καλό σήμα.

- Οταν συστηνόμαστε στους άλλους δεν λέμε το όνομα μας αλλα το nickname μας στο twitter

- Οταν δεν συμφωνούμε με αλλονών λεγόμενα δεν αντιδικούμε,δεν βρίζουμε,υπάρχουν και αλλες πολιτισμένες κινησεις οπως να τον κάνεις unfollow,block και report

- Οταν περπατάμε στον δρόμο ποτε μα ποτε δεν σηκωνουμε το κεφάλι για να δούμε μπροστά μας,τίθονται σε κίνδυνο τα tweets που κανουμε εκέινη την ώρα. Αντε για μας δεν μας ενδιαφερει,τους followers ομως δεν τους σκεφτομαστε;

- Οταν ειμαστε με παρέα αλλώθρησκων (χωρις τουίτερ δηλαδή) φίλων και καθόμαστε για καφέ μαζί τους φροντίζουμε να απασχολούμαστε με το twitter παρα τα μπινελίκια που τρώμε. Πρέπει να ειμαστε συγκεντρωμένοι στο twitter και αν δεν τους προσέχουμε δεν φταιμε και μεις....μάλλον δεν μιλούσανε δυνατά. Γενικά δεν αποκλίνουμε απο αυτη την ιδεολογία

- Οταν γνωρίζουμε φανατικούς του facebook διατηρούμε την ψυχραιμία μας και σκεφτόμαστε οτι άνθρωποι ειναι και αυτοί,δεν μας επλασε ο Θεός όλους τέλειους

- Οταν ξεχνάμε το smartphone στο σπίτι η αλλού προσπαθούμε να είμαστε ψύχραιμοι,βαθιές αναπνοές και αγχολυτικα μπαλακια  βοηθάνε στο να περάσει η ώρα

- Οταν κάνουμε πατατιά στο δρόμο φροντίζουμε να το κοινοποιούμαι στο timeline κράζοντας...οχι εμας φυσικά αλλα καποιον αλλον

- Πάντοτε προνοούμε και μεταφέρουμε μαζί μας φορτιστή για το κινητό,η μπαταρία δεν κρατάει πολύ οποτε το πρώτο πράγμα πριν φύγουμε για το σπίτι ειναι να τσεκάρουμε αυτό. Κλειδιά και λεφτά ειναι σε δεύτερη μοίρα και τι έγινε το πολύ να κοιμηθούμε έξω σε παγκάκι τώρα που έχει....καπως δροσίσει.

- Οταν ακούμε πουλάκια να κελαηδάνε καλο είναι να ακουμε το τουιτ τουιτ που κάνουνε, μηνυμα οτι είμαστε στον σωστό δρόμο

One year of blogging

Ενας χρόνος ύπαρξης του blog μου και παρα τα παγωμένα δάχτυλα που πληκτρολογούν αυτη την στιγμή νιώθω μια ζεστασιά.

Αυτό γιατί συνεχίζω να γράφω και να διατηρώ αυτο το μέσο για να εκφράζομαι αλλά και για να διατυπώνω απόψεις. Οταν ξεκίνησα να δω τι θεματολογία να του δώσω σκέφτηκα κάτι. Αφού ειναι δικό μου μπορώ να βάζω οτι με κατεβαίνει στο κεφάλι, απο την στιγμή που εκφραζει εμένα δεν υπάρχει συγκρεκριμένη θεματολογία.Αυτο πιστεύω χαρακτηρίζει καλύτερα αυτό που είναι ο καθένας μας.  Χαίρομαι που το κάνω.

Τα θέματα μέσα σε αυτον τον χρόνο κυμάνθηκαν μεταξύ αμπελοφιλοσοφιών και social media. Απόψεις απο twitter,facebook και google plus ετσι οπως τα ζω και τα βλέπω εγώ.

Η αλήθεια ειναι οτι υπήρχαν και άλλες φορές που ήθελαν να γράψω,όμως καποιες φορές απλώς δεν με έβγαινε πλήρως αυτό και απο το να βάλω κατι προχειρο για τα μάτια του κόσμου δεν το έκανα καθόλου. Δεν έβαλα στόχο μεχρι που μπορεί να φτάσει, όσο έχω διάθεση να γράφω θα το κάνω.

Θελω να πιστευω οτι ολα τα κείμενα γράφτηκαν γιατι απλως το ήθελα εκείνη την στιγμή.

Τα κείμενα ήταν μικρά κατα γενική ομολογία αλλα για μένα μέσα απο λίγες σειρές και παραγράφους διατυπώνονται αρκετά νοήματα.

Οσοι εχουν υπομονή και διαβάζουν το blog θα ηθελα να τους ευχαριστησω,με κάποια πράγματα θα συμφωνουν....με καποια αλλα πάλι θα συμφωνουν θελουν δεν θέλουν! (δημοκρατία έχουμε άλλωστε!)

Θα έλεγα οτι ειναι περίεργος καιρός για blogs απο την μια πλευρά γιατί οι περισσότεροι απο μας καταναλωνόμαστε στα social media  με αποτέλεσμα να μην βρίσκουμε πολυ χρόνο για να τα διαβάζουμε.

Οπως και να χει ελπίζω να συνεχίζω να γράφω αλλά και να διαβάζω αλλων ατόμων απόψεις απο κει

Συνεχίζοντας.....

Γινεται να βρίσκεσαι σε ευφορία η σε αισιόδοξη τροχιά όταν όλα γύρω σου θυμίζουνε και είναι μαύρα.
Αυτή η κατάσταση δεν σε αγγίζει δηλαδή; δεν σε επηρεάζει αυτη η γενική θλίψη που βλέπεις έξω στον δρόμο;

Σε αγγίζει αλλα υπάρχουν πράγματα και άνθρωποι που σε ταξιδεύουν, η χρονική διάρκεια δεν μπορεί να προσδιοριστεί. Ξεχνάς για λίγο την σκληρή πραγματικότητα και βρίσκεσαι σε μια άλλη σφαίρα,σε ένα άλλο κόσμο. Δεν εννοώ οτι ξαφνικά ολα έγιναν ρόδινα και τελείωσαν μια και καλή τα προβλήματα. Τα προβλήματα θα εξακολουθουν να υπάρχουν όμως χάρη σε κάποια πρόσωπα που σε ακολουθουν μαθαίνεις να τα διαχειρίζεσαι αλλιώς.

Πρόσωπα που ειτε τα ξέρεις για πολύ είτε για λίγο και ειναι ικανά να σε κάνουν να αισθανθείς όμορφα, να μπορείς να ξεμπλοκαρεις χάρη με μια τους κουβέντα,με μια τους κίνηση.

Ο χαρακτήρας μας εξάλου κρίνεται εν πολλοίς μέσα απο δύσκολες καταστάσεις και γεγονότα. Αυτο δεν σημαίνει οτι αυτοί που θα πετύχουν μονο εχουν χαρακτήρα και προσωπικότητα οπως θέλουν να το πλασάρουν καιρό τωρα στην κοινωνία. Η διαχείριση δυσκολιών ακομα και με μη επιθυμητά αποτελέσματα χτίζουν τον χαρακτήρα και τον δυναμώνουνε.

Πιστεύω οτι η ελληνική κοινωνία θα δοκιμαστεί αρκετά απο αυτη την κατάσταση που χαρακτηρίζεται άθλια. Θα δοκιμαστεί η αντοχή της ακόμα και οι αρχές της. οι δυσκολίες δε ενδέχεται και να αλλάξουν καποια στοιχεία της συμπεριφοράς της.

Google+ : Απογοήτευση απο τώρα η είναι κάπως νωρίς;

Τελικά τόση λίγη ήταν η όρεξη για το Google + ;

Ο υπέρμετρος ενθουσιασμός των πρώτων ημερών όταν και το συγκεκριμένο social network λειτουργούσε αρχικά με προσκλήσεις έδωσε την θέση του στην τωρινή απαξιωση οπου βλέπω χρήστες να κλέινουν τους λογαριασμούς τους.

Ποιες ήταν αλήθεια τότε οι προσδοκίες αυτων που κλεινουν τους λογαριασμούς τους στο εν λογω μέσο.Τι περίμεναν και τι τους απογοητευσε;

Με μια πρώτη σκεψη και ύστερα απ τα λεγόμενα τους το συμπέρασμα ειναι οτι το έκαναν επειδή δεν έβλεπαν ψυχή μέσα και δεν ειχαν αλλο κίνητρο για να μπαίνουν εκεί μέσα. Είναι σημαντικό στοιχείο για την ψυχολογία ενός χρήστη η συναναστροφή τους με άλλους οπως εχουν δείξει και τα στοιχεία με το facebook που έχει την μεγαλύτερη απο καθε αλλα μέσα επισκεψιμότητα.

Η αλήθεια ειναι οτι δεν εχουν άδικο.Τον πρώτο καιρό η ροή έσφιζε, κόσμος εγραφε και ανέβαζε αρκετά πράγματα. Οσο περνουσε ομως ο καιρός αυτη μειώνονταν και φτάσαμε (τουλαχιστον εγώ) να ψάχνουμε με το κυάλι να δουμε ενος γνωστου ανάρτηση η έστω κατι ρε αδερφέ.

Το μόνο πράγμα που βλέπουμε να κινείται ειναι όταν μας κάνουν add άγνωστα σε εμάς πρόσωπα.Αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό γιατι μην ξεχνάμε οτι και στο twitter αλληλοακολουθιόμαστε αρκετές φορές με άγνωστα άτομα.Το ζητούμενο ειναι όμως οτι κακοφαίνεται οταν οι εταιρικοί λογαριασμοί που ειναι και αρκετοί κάνουν add για λόγους μάρκετινγκ.

θυμάμαι οτι οταν ξεκίνησε το Google+ τον πρώτο καιρό ειχε γίνει πολύς ντόρος για το κάτα πόσο θα κοντράρει (τον αρχικό target rival),το facebook.Στην πορεία τέθηκε και θέμα αποδυνάμωσης του twitter λόγω του οτι αρκετά άτομα απο κει πέρα ανοιγαν λογαριασμό στο plus.Για την ώρα αποδεικνύεται οτι δεν μπορει να κοντράρει κανενα απτα δυο,πόσο το twitter που ειναι μια κατηγορία μόνο του.

Η διαχείριση άλλωστε και των τριών αυτών η και περισσοτέρων μέσων κρίνεται δύσκολη για αρκετούς απο μας,ειδικά όταν η προσοχή μας στρέφεται σε ένα συγκεκριμένο κατα την διάρκεια της μέρας.

'Είναι νωρίς να κρίνουμε ετσι το plus' θα σκέφτεστε ισως κάποιοι και δεν διαφωνώ.Η προσθήκη των παιχνίδιών μετέπειτα σκόπευε στην μεγαλύτερη αυξηση της χρησης του απ΄τους χρήστες.

Εδώ και κάποιο καιρό το plus άνοιξε για όλο τον κόσμο και παρατηρώ τελευταία μια μικρή αύξηση στο άνοιγμα λογαριασμών αλλα όχι και στα posts. Εδώ βέβαια διατηρώ και μια μικρή επιφύλαξη διότι μπορεί τα posts να φαίνονται σε συγκεκριμένο κύκλο ατόμων.

Ας αφήσουμε χρόνο λοιπόν στο plus μιας και έχει την δύσκολη αποστολή να ανταγωνιστεί δυο μέσα με αρκετό κοινό. Θα πρέπει να αποκτήσει βέβαια και τον δικό του ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ώστε να επιβιώσει από αυτή την 'μάχη'.