Λίγα λόγια...........

Είχα καιρό να γράψω κάτι,δεν μου έβγαινε βρε παιδί μου. Αυτό όχι γιατί δεν είμουν καλά, τον τελευταίο μήνα αισθάνομαι πολύ καλά και έχω αρχίσει να ξαναβρίσκω τον εαυτό μου. Το μόνο που δεν άλλαξε στις συνήθειες μου είναι να ανοίγω αυτό το χαζοκούτι που λέγεται ελληνική τηλεόραση.

Με εξαίρεση κάποιες μεμονομένες εκπομπές και κάποια σίριαλ επαναλήψεων τύπου Δόγκανου δεν την ανοίγω όχι απο πείσμα αλλά γιατί δεν μου βγαίνει. Αυτό και αν ειναι καλύτερο δεν συμφωνείτε?
Διαβάζοντας τύπο και αρκετά ξένο έχω βαρεθεί με το γεγονός οτι ασχολούνται μαζί μας,θα μου πείτε πρώτο θέμα/τσίρκο στις ειδήσεις είμαστε παντού γιατι να μην ασχοληθούν.

Οι αγανακτισμένοι,το μνημόνιο,η τρόικα,το μεσοπρόθεσμο, ο ΓΑΠ είναι απτις λέξεις που χρησιμοποιούνται ευρέως στο λεξικό του ελληνικού πλυθησμού.

Παρατηρούμαι επίσης την αυξανώμενη χρήση ποδηλάτου στην πόλη,βρε λες σε λίγα χρόνια να έχουμε γίνει ολλανδία και εμείς? Σιγά μην γίνουμε,αλλά τουλάχιστον εχει μπει στο υποσυνείδητο μας σιγά σιγα και αυτό το μέσο,το οποίο δίνει και άλλο αέρα στην πόλη.Βέβαια οι ποδηλάτες πρέπει να έχουν το νου τους πάντοτε στην ασφάλεια καθώς κάφροι οδηγοί υπάρχουν παντού. Κάτι ακόμα για τα ποδήλατα. Είχα μια συζήτηση με μια κυρία η οποία με επισήμανε το ότι οι ποδηλάτες δεν σταματούν στα κόκκινα φανάρια και συνεχίζουν με κίνδυνο να ερθουν σε επαφή με άλλα διερχόμενα αμάξια.

Για να ειμαι ειλικρινής δεν είχα παρατηρήσει αυτές τις εικόνες,σίγουρα χρειάζεται προσοχή αλλά απτην άλλη όταν δεν υπάρχουν ποδηλατογραμμές στους δρόμους ο καθένας χειρίζεται την κατάσταση κάτω απο δύσκολες συνθήκες.