Οι σκέψεις μου για τον Φλεβάρη

Η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω να θυμάμαι και πολλά από αυτό τον μήνα ο οποίος μπήκε βρίσκοντας με άρρωστο και αφήνοντας με άρρωστο(?). Για τρεις εβδομάδες είχα ξεχάσει τι πάει να πει αναπνέω απ την μύτη και είμουνα σε φάση Fish mode με το στόμα να κάνει την δουλειά.Είναι όταν το αναπνευστικό σύστημα κάνει θαύματα. Για ένα πράγμα καυχιέμαι, οτι δεν είμαι προληπτικός και δεν πιστεύω οτι επειδή κάποιος συγκεκριμένα που με ευχήθηκε να με πάνε όλα καλά στο μήνα τελικά δεν μου πάνε......Εντάξει κόβω τις μπούρδες,ακόμα τον ψάχνω τον αλήτη,δεν θα μου την γλυτώσει.......
Ο καιρός επίσης περνάει διαβολεμένα γρήγορα δεν νομίζετε? Σε αφήνει και με ερωτήσεις του τύπου 'χμμ τι έκανα όλο αυτό το διάστημα?'
Η τσικνοπέμπτη με βρήκε μέσα,δεν κολλάω σε μέρες που αναγκαστικά πρέπει να βγεις και να διασκεδάσεις με τους φίλους σου,αυτό μπορεί να γίνει οποιαδήποτε μέρα. Επίσης η συγκεκριμένη μέρα δίνει το θράσος σε ορισμένους ταβερνιάρηδες να πουλήσουν οτι πιο χάλια κρεατικό υπάρχει για κατανάλωση εκμεταλλεύοντας το γεγονός οτι αρκετός κόσμος θα βγει για να φάει κρέας. Όσο για τα καρναβάλια αυτά είναι μια καλή περίοδος για μας να μασκαρευτούμε και να βγάλουμε ίσως και πόθους για το τι θα θέλαμε να είμαστε,γιατί οχι και σούπερ ήρωες.